Naučno je moguć “varp pogon” iz serije “Zvjezdane staze”, koji pokreće letjelice kroz svemir savijanjem “tkanine” prostora-vremena, tvrdi fizičar Džared Fuks sa američkog Univerziteta Alabama.
U studiji objavljenoj u časopisu “Klasikl end kvantum graviti” on napominje
da se “varp pogoni” ne moraju smatrati naučnom fantastikom.
Fuks proširuje ideju o “varp mjehuru/opni” oko letjelice, koji bi omogućio putnicima unutar nje da izbjegnu uticaj promjena u prostoru-vremenu, kao i gravitacionih sila.
Za razliku od “varp pogona” iz serije, koji ne poštuje poznata pravila fizike, “varp mjehur” još uvijek radi unutar njenih zakonitosti.
Taj sistem bi omogućio “subluminalni varp pogon konstante brzine”.
Pojednostavljeno, brzina kojom bi se neko kretao u tom “varp mjehuru/opni” približila bi se brzini svjetlosti, ali je ne bi i premašila, što bi promijenilo naše trenutno razumijevanje teorije relativiteta Albert Ajnštajna.
Fuks i njegove kolege, koji su radili na ovoj studiji, tvrde da bi njihov model riješio još jedan očigledan problem – potrebu za “egzotičnom materijom” za koju se dugo vjerovalo da bi bila potrebna za realizaciju takvog pogona.
Iako bi takav dizajn i dalje zahtijevao znatnu količinu energije, on, ipak, pokazuje da se “varp” efekt može postići bez egzotičnih oblika materije.
Ovaj rad je još uvijek teoretske prirode i proći će još dosta vremena da se njegove postavke dokažu.
Ali, ako se pokažu kao tačne, u budućnosti bi ideja o međuzvjezdanim putovanjima postala stvarnost.